Τι είναι το κάταγμα κοπώσεως;
Είναι το κάταγμα (ατελές ή πλήρες) ενός οστού που προκαλείται από την εφαρμογή επαναλαμβανόμενης δύναμης μικρότερης από αυτή που απαιτείται για να προκληθεί άμεσο κάταγμα.
Το κάταγμα αυτό ανήκει στα σύνδρομα υπερχρήσης. Συμβαίνει όταν οι μύες κουράζονται τόσο που αδυνατούν να απορροφήσουν τους κραδασμούς. Τελικά τα φορτία μεταφέρονται στο οστούν στο οποίο προκαλούν μια μικρή ρωγμή που αποκαλείται κάταγμα κοπώσεως.
Τι προκαλεί το κάταγμα κοπώσεως ;
Είναι το αποτέλεσμα της
- αύξησης της ποσότητας ή της
- έντασης μιας δραστηριότητας πολύ γρήγορα.
Επίσης μπορεί να οφείλεται στην επίδραση που μπορεί να έχει στον σκελετό
- μια επιφάνεια στην οποία δεν είναι εξοικειωμένος ο αθλητής (όπως ένας τενίστας που από γήπεδο με χώμα ή χόρτο παίζει σε σκληρή επιφάνεια)
- ακατάλληλος εξοπλισμός (πιο σκληρά παπούτσια ενός δρομέα)
- αυξημένη φυσική δραστηριότητα (σημαντική αύξηση χρόνου συμμετοχής ενός παίκτη μπάσκετ πχ)
Σε ποια οστά συμβαίνει συχνότερα;
Τα περισσότερα εμφανίζονται στα οστά που δέχονται το βάρος μας όπως αυτά της κνήμης και του άκρου ποδός (περισσότερα από το 50%)
Ποιες δραστηριότητες είναι περισσότερο υπεύθυνες;
Οι μελέτες έχουν δείξει ότι περισσότερο ενοχοποιείται το τένις, το τρέξιμο, η ενόργανη και το μπάσκετ. Σε όλα αυτά υπάρχει επαναλαμβανόμενη φόρτιση του άκρου ποδός καθώς προσκρούει στο έδαφος. Αν δεν υπάρχει επαρκής ανάπαυση μεταξύ των προπονήσεων ή των αγώνων ο αθλητής έχει αυξημένη πιθανότητα για να υποστεί κάταγμα από κόπωση.
Είναι οι γυναίκες πιο ευάλωτες από τους άνδρες στα κατάγματα από καταπόνηση;
Τα κατάγματα κοπώσεως συμβαίνουν σε ανθρώπους όλων των ηλικιών που συμμετέχουν σε αθλητικές δραστηριότητες με επαναλαμβανόμενες κινήσεις όπως είναι το τρέξιμο. Κάποιες μελέτες έδειξαν ότι οι αθλήτριες εμφανίζουν περισσότερα τέτοια κατάγματα απ’ότι οι άνδρες. Πιθανόν αυτό να εντάσσεται σε μια κατάσταση γνωστή στους ορθοπαιδικούς ως η » αθλητική τριάδα των γυναικών» που περιλαμβάνει διατροφικές διαταραχές (βουλιμία ή ανορεξία), αμηνόρροια και οστεοπόρωση. Καθώς η οστική μάζα ελαττώνεται αυξάνεται και η πιθανότητα να παρουσιασθεί ένα κάταγμα.
Ποια είναι τα συμπτώματα ενός κατάγματος απο καταπόνηση;
Αρχικά ο πόνος μετά από φυσική δραστηριότητα στη συνέχεια πόνος κατά τη διάρκεια της δραστηριότητας και τέλος πόνος χωρίς άσκηση.
Πώς διαγιγνώσκεται;
Είναι πολύ σημαντικό κατά την κλινική εξέταση ο γιατρός να εκτιμήσει τους παράγοντες κινδύνου του ασθενή. Πολύ σημαντική για τη διάγνωση είναι η ακτινογραφία, αν και κάποιες φορές μπορεί να μην φανεί το κάταγμα ή να φανεί αρκετές εβδομάδες μετά την έναρξη του πόνου. Σπανιότερα μπορεί να χρειασθεί αξονική ή μαγνητική τομογραφία.
Ποια είναι η θεραπεία;
Το πιο σημαντικό είναι η ανάπαυση. Ο αθλητής θα πρέπει να απέχει από τη δραστηριότητα που προκάλεσε το κάταγμα και να ασχοληθεί με μια δραστηριότητα που δεν του προκαλεί πόνο για τις επόμενες 6-8 εβδομάδες που χρειάζεται ένα τέτοιο κάταγμα να πωρωθεί. Αν επανέλθει νωρίτερα μπορεί το κάταγμα να επεκταθεί και να πωρωθεί πολύ αργότερα. Αυτό μπορεί να δημιουργήσει χρόνια προβλήματα και συμπτώματα.
Επιπλέον της ανάπαυσης μπορεί να χρειασθούν ορθοπαιδικά πέλματα ή νάρθηκες, ενώ σπανιότερα χρειάζεται χειρουργική επέμβαση.
Πρόληψη
Η Αμερικανική εταιρία ορθοπαιδικών χειρουργών συστήνει:
- όταν συμμετέχετε σε νέα αθλητική δραστηριότητα, θέστε προοδευτικούς στόχους, μην τρέξετε κατευθείαν 5 χλμ πχ, αλλά αυξήστε εβδομαδιαία την απόσταση.
- Συνδυάστε ασκήσεις, κάνετε δηλαδή εναλλακτικές ασκήσεις που επιτυγχάνουν τον ίδιο στόχο, ώστε να μειωθεί η πιθανότητα κατάγματος. Έτσι αντί να τρέχετε κάθε μέρα, ποδηλατήστε εναλλάξ με το τρέξιμο. Θα επιτύχετε το ίδιο καρδιοαναπνευστικό αποτέλεσμα.
- Προσέξτε τη δίαιτά σας. Χρειάζεται διατροφή πλούσια σε ασβέστιο και βιταμίνη D.
- Χρησιμοποιείστε τον κατάλληλο εξοπλισμό. Μην φοράτε παλιά ή φθαρμένα παπούτσια.
- Αν νιώσετε πόνο ή οίδημα σταματήστε αμέσως τη δραστηριότητα για λίγες ημέρες. Αν τα συμπτώματα συνεχιστούν επισκεφθείτε κάποιον ορθοπαιδικό.
- Είναι σημαντική η πρώιμη αναγνώριση των συμπτωμάτων, ώστε με την άμεση θεραπεία να επιστρέψετε νωρίτερα στον αθλητισμό.
Share →